Trener przygotowania motorycznego

Trener personalny to relatywnie młody zawód, natomiast trener przygotowania motorycznego to już prawdziwa egzotyka w Polskim krajobrazie sportowym. W mojej opinii są to dwa, zupełnie różne, często mylone ze sobą zawody. Może oczywiście zdarzyć się, że ta sama osoba występuje w roli trenera personalnego i trenera przygotowania motorycznego. Jestem jednak pewny, że w perspektywie kilku lat te dwa zawody wyraźnie się zróżnicują i wydzielą. Pisałem już na temat pracy trenera personalnego w artykule „Ile zarabia trener personalny?” gdzie zwróciłem uwagę między innymi czym charakteryzuje się ten zawód. Przyjrzyjmy się zatem czym się od siebie różnią.

Potrzeba coraz mocniejszego śrubowania wyników sportowych doprowadziła do powstania nowego rodzaju specjalistów od przygotowania motorycznego sportowców. Przez lata trenerzy różnych dyscyplin sportowych, oprócz zajmowania się rozwojem technicznym i taktycznym swoich zawodników, musieli też doradzać im w zakresie treningu siłowego. Zawód trenera przygotowania motorycznego ma swój początek w stanach zjednoczonych wśród gier zespołowych. W sposób organiczny wykształcili się specjaliści zajmujący się poprawianiem wydolności, siły i innych parametrów motorycznych topowych zawodników futbolu amerykańskiego.

Kim jest klient?

Trener przygotowania motorycznego pracuje przede wszystkim z wyczynowymi sportowcami (którzy mogą ale nie muszą być zawodowcami) oraz ewentualnie amatorami przygotowującymi się do rywalizacji sportowej czyli atletami.  To oczywiście nie oznacza, że trener przygotowania motorycznego dysponuje większą wiedzą bądź umiejętnościami od trenera personalnego. Zakres wykorzystywanych przez niego metod treningowych jest zupełnie inny niż zakres trenerów personalnych pracujących z amatorami. Celowo piszę zakres, a nie poziom zaawansowania. Wyczynowy sportowiec jest dużo bardziej świadomy swojego ciała dzięki czemu praca z nim może być łatwiejsza niż z „przeciętnym kowalskim”. Startuje też z wyższego poziomu swojej wyjściowej sprawności fizycznej. Determinuje to wykorzystywanie bardziej zaawansowanych metod treningowych.

W pracy z każdą osobą bardzo ważna jest relacja trener-podopieczny. Sportowcy zgłaszający się do trenera przygotowania motorycznego zazwyczaj są dużo bardziej zmotywowani i skoncentrowani na celu niżeli amatorzy przychodzący do trenerów personalnych. Znów, wymusza to inne podejście i inny warsztat psychologii treningu. Trener przygotowania motorycznego może dużo bardziej skoncentrować na zadaniu i technicznej stronie treningu. Trener personalny musi ciągle pracować „terapeutycznie” i pokonywać opory przed zmianą.

Poniższy film oddaje bardzo dobrze ducha tego kim są ludzie przychodzący do trenerów przygotowania motorycznego:

Jaki jest cel pracy trenera?

Trener przygotowania motorycznego, jak sama nazwa głosi, poprawia wszechstronnie motorykę swoich podopiecznych. Pojawiają się u niego sportowcy różnych dyscyplin chcąc poprawić  sprawność fizyczną aby osiągać w rezultacie lepsze wyniki w swojej, konkretnej dyscyplinie sportu. Pracuje się nad poprawą siły, wytrzymałości, mocy, zwrotności itp.

Trener personalny pracuje głównie nad utrzymaniem ogólnej sprawności fizycznej swoich podopiecznych: ich holistycznym i zrównoważonym rozwojem. Bardzo często pierwszym impulsem do rozpoczęcia współpracy z trenerem personalnym jest chęć poprawy swojej sylwetki lub powrotu do sprawności fizycznej utraconej w wyniku zaniedbań wynikających z braku aktywności.

Trener personalny pracuje z klientem dużo bardziej wszechstronnie. Bardzo często oprócz treningów pracują wspólnie nad odżywianiem oraz stylem życia. Dodatkowo, jak już wspominałem, bardzo ważna jest praca psychologiczna z klientem. Reasumując, od trenera personalnego wymaga się wszechstronnej wiedzy z różnych dziedzin. Sportowiec wyczynowy zazwyczaj pracuje z wieloma różnymi specjalistami z różnych dziedzin. Pod tym względem trener przygotowania motorycznego ma dużo bardziej ułatwione zadania. Skupia się głównie na treningu, zostawiając odżywianie dietetykowi, a prace mentalną psychologowi sportu.

Trener personalny vs trener przygotowania motorycznego

Poniżej krótka tabela pokazująca podstawowe różnice i podobieństwa.

Szkolenia dla trenerów przygotowania motorycznego

 Na Polskim rynku brakuje kompleksowych szkoleń bądź programów oferujących kształcenie w tym zawodzie. Wiedzę trzeba zdobywać wycinkowo w różnych miejscach. Większość specjalistów kształci się samodzielnie. Z drugiej strony w sporcie zawodowym, który może zagospodarować takich specjalistów, brakuje wystarczających środków finansowych na tego typu usługi.

Jedną z najbardziej znanych instytucji szkoleniowych jest EXOS szkoląca trenerów przygotowania motorycznego na całym świecie. Posiadają własny, kompleksowy program szkoleń, który w swojej podstawie zawiera: działania profilaktyczne i kształtowanie stabilności tułowia, trening plajometryczny, kształtowanie techniki przyspieszenia,  szybkości maksymalnej,  zwinności,  siły i mocy w wzorcach rotacyjnych,  systemów energetycznych (ESD), aspekty regeneracji, odżywania i testowania sportowców. Już sam zakres tematyczny pokazuje jak bardzo praca trenera przygotowania motorycznego różni się od pracy trenera personalnego.

Podsumowanie

Jeśli zastanawiasz się co chciałbyś robić w życiu i nie wiesz, która praca jest dla Ciebie bardziej odpowiednia, to zastanów się z kim będzie Ci się potencjalnie łatwiej pracowało? Odpowiedź może nie być oczywista…

Jeśli podobał Ci się ten artykuł to nie wahaj się napisać o tym w komentarzach, będzie mi niezwykle miło (nie trzeba się rejestrować!). 🙂